Franciszek wywodził się z bardzo bogatej, kupieckiej rodziny. Po nawróceniu rozdał cały swój majątek ubogim i głosił Ewangelię całemu stworzeniu. Swoją postawą doprowadził do reformy Kościoła katolickiego. Istotą franciszkanizmu jest wielka miłość do przyrody i umiłowanie ubóstwa. Franciszek bowiem całe stworzenie - rośliny i zwierzęta - traktował jak swoich braci, kochał i wielbił Boga poprzez kontakt z przyrodą.Do dzisiaj postawa świętego jest wzorem dla wielu ludzi, ale nie należy spłycać przesłania jego życia jedynie do umiłowania przyrody i ubóstwa. Franciszek jest przykładem człowieka do końca pełniącego wolę Boga, pragnącym naśladować Chrystusa i głosić Jego Królestwo.

Dramat z 1949 roku ukazuje różne postawy Niemców wobec nazizmu w czasie II wojny światowej. Akcja rozgrywa się w domu niemieckiej rodziny. Profesor Sonnenbruch wybrał tzw. wewnętrzną emigrację. Nie popierał nazizmu, ale też nie walczył z nim. Willy był zaangażowanym hitlerowcem, oficerem SS. Komunista Joachim Peters zaś czynnym antynazistą. Podstawowym zagadnieniem dramatu jest dyskusja wokół stanowiska profesora. Ostateczną konkluzję stanowi krytyka jego postawy.

Wesele Stanisława Wyspiańskiego jest dramatem typowym dla epoki Młodej Polski, a równocześnie należącym do kanonu polskiej literatury i sztuki teatralnej. Autor opisuje w trzech aktach autentyczne wydarzenie, jakie miało miejsce 20 listopada 1900 roku - ślub krakowskiego poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Pierwszy akt utworu utrzymany jest w konwencji realistycznej, natomiast w drugim akcie autor wprowadza symboliczno-wizyjną poetykę charakterystyczną dla modernizmu. Za jej pomocą przedstawia sytuację duchową narodu i podejmuje temat niepodległości Polski. Ostatni akt jest połączeniem obu konwencji i polemiką między inteligencją a chłopstwem na temat narodu. W dramacie pojawiają się symbole uosabiające lęki i marzenia Polaków i odnoszące się do historii Polski, między innymi: postacie - Chochoł, Stańczyk, Rycerz Czarny,Wernyhora; przedmioty - złoty róg, złota podkowa; sceny - zgromadzenie chłopów z kosami czy chocholi taniec niemocy i słabości, przepowiadający niezdolność Polaków do wywalczenia niepodległości. Lektura licealna